บันทึกหน้าที่สาม*

สวัสดี ,
ไดอารี่บันทึกหน้าที่สาม .




คำเตือนสำหรับไดหน้านี้*
คือมันจะเป็นอะไรที่ยาวมากๆ เหมือนบ่น
ใครที่ขี้เกียจอ่านหรือไม่อยากอ่านก็ปิดหน้านี้ไปเลยนะคะ :)


.

.

.


เคยรู้สึกกลัวจนทำอะไรไม่ถูกไหม?
ยกตัวอย่างเช่น -การเปลี่ยนแปลง-



เคยรักใครคนนึงมากๆ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ในใจ แสดงออกอะไรมากมายไม่ได้
กลัวเค้ารำคาญ กลัวที่จะเสียเค้าไปก่อนเวลาอันควร
เนื่องจากมันมีเส้นบางๆที่ขวางกั้นเราเอาไว้อยู่
เส้นบางๆที่เรียกว่า 'เพื่อนสนิท'

ใครจะเคยคิดว่าอะไรๆก็เกิดขึ้นได้อย่างที่ใครเคยพูด
มันจะเป็นจริงกับตัวเราเอง..?
จากเพื่อนธรรมดาๆที่สนิทกันมาตั้งแต่ม.หนึ่ง
ไม่ใช่เพื่อนที่คุยกันทุกวัน นานๆทีถึงจะได้เจอกันจะได้พูดคุยกัน
แต่ว่าในแต่ละครั้งที่ได้คุยกัน เราคุยกันได้อย่างสบายใจ
สนิทใจกันจนสามารถคุยกันได้ทุกเรื่องที่อยากจะเล่า
เป็นเพื่อนต่างโรงเรียนที่ค่อนข้างสนิทกันมากเหลือเกิน

จนวันที่ฟ้าเป็นใจ ทำให้ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันทุกวัน
จากที่ต่างคนต่างมีคนที่ตัวเองรักพร้อมกับปัญหาที่เราต่างคนต่างแบกกันไว้อยู่
ได้มาเจอกัน คุยกันแลกเปลี่ยนปัญหากัน ปรึกษากันและกัน
จนต่างคนเริ่มสบายใจขึ้นมาบ้าง..
เพราะสาเหตุนี้ล่ะมั้ง จึงทำให้เราเลือกที่จะมาเจอกันทุกวัน
อยู่ด้วยกันทุกวันอย่างน้อยวันละชั่วโมงสองชั่วโมง
เหตุเกิดขึ้นตรงที่ 'ปัญหาของตัวเอง' และ 'ความสบายใจเมื่อได้อยู่ด้วยกัน'
รวมกันจึงเกิดความรู้สึกดี ความผูกพัน ความเคยชิน*
ที่จะต้องมาเจอกันมาอยู่ด้วยกันทุกวันในช่วงปิดเทอมซัมเมอร์ที่ผ่านมา
ยอมรับจริงๆว่าช่วงเวลานั้น เป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆในชีวิตนี้
แม้ว่าเราอาจจะมีเถียงกันบ้างกวนตีนกันบ้างเล่นกันบ้างตามประสา
แต่ทุกครั้งก็จะจบที่เค้าง้อเราเสมอ แม้ว่าเราจะผิดก็ตาม :)
เรารู้สึกดี ที่เรามีเค้าอยู่ใกล้ๆตรงนี้ เค้าเองก็รู้สึกดีที่เค้ามีเราใกล้ๆตรงนี้
เค้าทำให้เรารู้สึกดีจริงๆ ทุกการกระทำที่ทำให้กันมันทำให้เรายิ้มได้
มันทำให้เรามีความสุข สนุก เพลิดเพลิน และชอบกับทุกสิ่งที่เค้าทำ

เค้าแทบจะเลี้ยงข้างเราทุกมื้อเวลาที่เราบ่นว่าไม่เอาร้านแพงนะไม่ค่อยมีตังค์
เค้าซื้อทุกอย่างให้เวลาที่เราบ่นว่าอยากได้
เค้าแอบหวงเราเวลาที่เราพูดถึงผู้ชายคนอื่น หรือคุยกับเพื่อนชายคนอื่น
เค้าดีกับเพื่อนเราทุกคน
เค้าตื้อให้เราไปค่ายที่ต่างจังหวัดกับเค้า
เค้ารีบขับรถจากค่ายต่างจังหวัดกลับมาอยู่เป็นเพื่อนเราเวลาที่เราร้องไห้
เค้าไม่ชอบตัดเล็บเอง เลยขอให้เราตัดเล็บให้เค้าหน่อย
เค้าซื้อตุ๊กตาเม่นมาให้กอดแทนน้องซานต้าที่ต้องกอดอยู่ทุกคืน
เค้าพาเราโดดเรียนประจำ
เค้าถือกระเป๋าให้เราเสมอเวลาอยู่ด้วยกัน
เค้ากางร่มให้และพาเราวิ่งไปด้วยกันในวันฝนตก
เค้าจำได้เสมอว่าเราเคยบอกว่าเราจะซื้อกล่องดินสอให้
เค้าขับรถพาเราไปในที่ๆเราอยากไปเสมอ
เค้าขับรถพามารับเราจากที่เรียนพิเศษอีกที่ไปส่งอีกที่
เค้าพาเราไปกินข้าวกับครอบครัวของเค้า
เค้าแคร์ความรู้สึกของเราเสมอ
เค้าให้ช่อดอกกุหลาบขาวเราในวันกิด
เค้าเดินเข้ามากอดเรา ลูบหัวเรา และเช็ดน้ำตาให้เวลาที่เราทะเลาะกันหนักๆ
เค้าจับมือและกอดเราในที่สาธารณะอย่างไม่อายใคร



ทุกอย่างที่เค้าทำให้เรา มันทำให้เรารู้สึกดีและประทับใจจริงๆนะ
แต่คำถามก็คือ ... 'เพื่อนกันเค้าทำแบบนี้?'
แอบหวั่นไหวกับสิ่งที่เค้าทำให้ไม่น้อยเหมือนกัน
ถามตัวเองอยู่บ่อยครั้งว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับเค้ากันแน่
แต่ก็ได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรถึงเรื่องความรู้สึก
มีแต่ทำทุกอย่างให้กันเพราะความรู้สึกที่อยากจะทำ ณ ตอนนั้น
แค่เราทั้งสองคนมีความสุขกับสิ่งที่ได้ให้และได้รับ แค่นั้นก็พอแล้ว

 

จนเวลาผ่านไป ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยน
จากที่เคยคิดว่าทุกอย่างมันกำลังดี กลับต้องพังลงสนิท
เมื่อเวลาของความฝันได้จบลง..
เราทั้งสองคนต้องตื่นขึ้นมาเจอกับโลกความเป็นจริงสักที
เมื่อเค้าได้คืนดีกับคนรัก และกลับไปคุยกันเหมือนเดิม
รู้สึกแย่นิดๆเหมือนกัน เหมือนกับว่ารู้ตัวเองอยู่แล้ว
รู้สึกแย่ขึ้นเรื่อยๆจนสมสะมาทีละนิดๆ จนทนไม่ไหว
ระเบิดออกไป พูดไปตรงๆเลยว่ารู้สึกยังไง
'หวั่นไหวนะ บอกตรงๆ ห่างกันสักพักดีมั้ย? กลัวตัวเองว่าจะชอบแกว่ะ'
ตอนพูดออกไปเหมือนยกภูเขาออกจากอก ในใจมันโล่งๆ
เค้าเงียบไปนานพอควร บอกว่าดูหนังเสร็จเดี๋ยวค่อยคุยกัน
ปรากฎว่าต่างคนก็ต่างรู้สึกดีและเริ่มมองอีกฝ่ายไม่เหมือนเพื่อนมาสักพักแล้ว
คุยๆกันอยู่ว่าจะทำยังไงต่อไปดี? เอายังไงกันดี?
เราเองก็หมดพันธะแล้วเพราะจบกับพี่น้อบมาเป็นเดือนๆ
แต่เค้ายังมีคนรักอยู่ข้างๆ เค้าพยายามจะเลิกกับแฟนเค้าเพื่อจะมาคบเรา
คิดหนักและคิดมาก มากๆ.. นี่เหมือนว่าเรากำลังจะกลายเป็น 'มือที่สาม'
เราเองก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่ารู้สึกยังไงกันแน่ หวั่นไหวชั่วคราวรึเปล่า?
ใครจะมองเราไม่ดีมั้ย? ถ้าคบๆกันไปแล้วเลิก เราจะยิ่งมองหน้าใครไม่ติดเลย
ทำยังไงดี ระหว่าง ทำตามหัวใจกับเลือกเป็นคนดี
คิดไปคิดมาหลายตลบ แอบรู้สึกว่าการเป็นเพื่อนกันมันน่าจะดีกว่านะ
เป็นแบบนี้ก็น่าจะดี เพื่อนที่เกินเพื่อน..
รักกันมากเหลือเกิน แคร์กันมากเหลือเกิน แต่ก็เป็นแค่เพื่อน
เป็นเพื่อนกันมา 6 ปีแล้ว ถ้าให้เป็นแฟนกันคงจะรู้สึกแปลกๆ
เพราะปกติเจอกันก็ตบหัวเล่นกันได้สบายใจ
เคยถามเพื่อนเค้าว่าทำยังไงดี? แปลกใจกับคำตอบของเพื่อนเค้ามาก
.. 'เราว่าแพรวกับเค้าถึงจะเป็นแฟนกันไปก็ไม่สนิทกันไปมากกว่านี้หรอกนะ'
อือใช่.. มันก็จริง เลยตัดสินใจ เป็นเพื่อนกันดีกว่า เค้าก็โอเค




จนเค้าเลิกกับแฟน.. ทุกอย่างเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังเท้า(จริงๆ)
เค้าหายไปเกือบอาทิตย์ กลับมาอีกทีกลายเป็นคนที่เราไม่รู้จัก
'ขอโทษนะแพรว เราสับสนและลังเลมาก
เราคิดว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ สบายใจกว่า'
นิ่งสนิทไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ชาที่ใจจริงๆ ตอนนั้นไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไง
นั่นหมายความว่าทุกอย่างที่ผ่านมามันก็เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบจริงๆ
แต่ว่าคำพูดนี้คุ้นๆนะ เพราะมันเป็นประโยคที่เราเคยพูดกับเค้า

เคยคิดจะยื้อเอาไว้ เป็นแฟนกันไม่ได้แต่ก็เป็นเพื่อนกันได้นี่
เป็นเพื่อนสนิทกันมา 6 ปี แค่อยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม
ลืมเรื่องซัมเมอร์ที่ผ่านมาก็ได้ อย่าไม่แคร์กันแบบนี้ ไม่ชอบเลย
เคยรั้งเคยยื้อทุกอย่าง บอกเค้าว่าของขวัญวันเกิดเราปีนี้ไม่ขออะไรเลย
ขอแค่ให้เค้ากลับมาเป็นคนเดิมที่เราเคยรู้จักก็พอ
เค้าบอกว่าเค้าเองก็พยายามอยู่ ขอเวลาหน่อยนะ..
เราเองก็โอเค ผ่านไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่แย่ลง
เค้าไปชอบคนอื่นแล้ว เค้าดีกับคนนั้นจัง ตรงข้ามกับเราเลย
พยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้นแต่มันกลับแย่ลงเรื่อยๆ
อดทนมาตลอด เก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้มาตลอด
จนถึงเวลานี้ คิดว่าเราควรยอมรับความจริงได้สักที
พอแล้วไม่ยื้อไม่รั้งแล้ว ไม่เรียกร้องอะไรแล้ว อยากทำอะไรก็ทำ
ปล่อยให้เวลาเป็นตัวช่วยทำให้ใจเราดีขึ้นแล้วกันนะ
ขอบคุณจริงๆสำหรับทุกสิ่งที่เคยทำให้กัน..
แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่เป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากสำหรับเรา :)


"สิ่งที่มันจะต้องเปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยนและเธอควรยอมรับมัน"

ps. เล็กๆทดไว้ในใจ*

รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในเรื่อง Blue Gate Crossing จริงๆเลย

ความรักครั้งหนึ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาซัมเมอร์

พอจบซัมเมอร์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชีวิตของเราแต่ละคนจะเป็นอย่างไรต่อไป

อะไรจะเกิดขึ้นกันนะ? ..คงมีแต่อนาคตที่บอกได้

เอาน่ะ ยิ้มให้กับวันนี้ อาจจะเหมือนเสียเพื่อนรักไปคนนึง

แต่ก็ได้อะไรกลับมาเยอะแยะเต็มไปหมด คุ้มดี :)

แอบเชื่อและหวังอยู่ในใจลึกๆว่าสักวันทุกอย่างจะดีขึ้น

ฟ้าหลังฝนยอมสวยงามเสมอ .. เนอะ ^^

:-)

-Shakespeare-

'If music be the food of love, play on'