บันทึกหน้าที่สอง*

สวัสดี ,
ไดอารี่บันทึกหน้าที่สอง .







วันพุธที่ ๒ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๔
ในที่สุด วันนี้ก็มาถึงอีกคราว, วันเกิด 'พระเอก' นั่นเอง :)

 

(รูปนี้พระเอกโค่ตรเหมือนโนบิตะเลย! 5555)

วันเกิดเธอปีนี้ ไม่มีอะไรพิเศษเท่าไหร่
เย้เย้ ในที่สุดก็อายุ 20 แล้วนะพระเอก! (ย้ำความแก่ 555)
พระเอกโตขึ้นอีกปีแล้วววว แป่ะๆๆ ^/\^





คำอวยพรที่นางเอกอยากจะให้พระเอก ก็คือ..
นางเอกอยากให้พระเอกมีความสุขมากๆ :)
ใช้ทุกวันทุกเวลาที่มีให้คุ้มค่าให้ดีที่สุด
ขอให้สุขภาพของพระเอกแข็งแรง รวมถึงคุณแม่ของพระเอกด้วย
คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาทุกประการเลยนะ
อายุ 20 แล้ว โตได้แล้วนะพระเอก ><"
นิสัยเด็กๆอะไรที่เคยมี ก็ขอให้โตขึ้นกว่าเดิม
เวลาจะทำอะไร ก็ขอให้คิดให้หนักๆนิดนึง 55555.

สำหรับนางเอก พระเอกก็ยังคงเป็นพระเอกคนเดิมเสมอ
ถึงแม้อายุจะเพิ่มขึ้น แต่พระเอกก็ยังคงมีมุมบางมุมที่ยังแอบเด็ก
เข้าใจว่ายังคงมี 'พื้นที่เล็กๆ' ที่อยากจะเก็บไว้ใช่ไหม? ;)

ปีนี้เราอาจจะไม่ได้ฉลองด้วยกันเหมือนปีที่ผ่านมา
แต่ถ้ามีเวลา คงได้จัดคิวเจอกันสักนิดนึงนะ ฮ่าๆๆ
คราวนี้ ลูกโป่งของนางเอก จะต้องไม่ถูกเอาลมออกก่อนเวลาอันควร!
นึกแล้วก็ยิ่งแค้น ปีที่แล้วไอ้ยามบ้านั่นสั่งให้เราเอาลมลูกโป่งออก
ตัดชีวิตมันโดยใช่เหตุ! ดูสิ่ แป้นแล้น ณ ตอนนี้ยังไม่แฟบเลย TT
แต่ไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้าเอาใหม่เนอะ! หุหุ ไม่ยอมหรอก 55'

 

แม้เรื่องราวของเราจะจบลงไปตั้งแต่วันนั้น

นางเอกดีใจนะ ที่ ณ ปัจจุบันนี้..

เรายังคงเป็นคนพิเศษของกันและกันอยู่

เป็นแบบนี้แหล่ะเนอะดีแล้ว ห่วงใยกันและกัน
โดยไม่ต้องมานั่งหึงนั่งหวง เป็นความรักที่บริสุทธิ์สวยงาม

แถมเรายังดูเชื่อใจกันมากกว่าตอนนั้นอีกเนอะ! :p

55555555' อือ ดีแล้วที่ทุกอย่างลงเอยแบบนี้

ถึงยังไงความทรงจำเริื่องราวทุกอย่างที่ผ่านมา

นางเอกก็ไม่ลืมหรอกนะ จะจำไว้ทุกอย่างเลยยย :)

ขอบคุณ' อีกครั้งสำหรับทุกสิ่งทั้งดีและร้ายที่ล่วงเลยไป

ตอนนี้ เราจะมีแต่ความรักแบบ 'พระเอกนางเอก' ต่อกันเรื่อยไปนะนะ. ♥

:-)

 

ps. เล็กๆทดไว้ในใจ*

สิ่งสุดท้ายคืออยากให้พระเอกรักกับพี่แอ๋มเค้าให้นานๆนะ

และให้เราก็รักกันแบบนี้ แบบ-พระเอกนางเอก-ตลอดไปเลย :)

-Shakespeare-
'If music be the food of love, play on'